Verordening (WE) geen 44/2001
van 22 December 2000 r.
betreffende de rechterlijke bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken
RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,
Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, in het bijzonder. 61 branden. c) i kunst. 67 paragraaf. 1,
daarvan [1],
Na raadpleging van het Europees Parlement [2],
Na raadpleging van het Economisch en Sociaal [3],
en rekening houdend met, De volgende:
(1) De Gemeenschap heeft zich ten doel gesteld een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid, die gegarandeerd het vrije verkeer van personen. Het doel van geleidelijk een dergelijke ruimte van de Gemeenschap, onder meer de justitiële samenwerking in burgerlijke zaken moet de maatregelen nemen die nodig zijn voor de goede werking van de interne markt.
(2) Verschillen tussen nationale regels inzake bevoegdheid en de erkenning van beslissingen bemoeilijken de goede werking van de interne markt. Daarom EPALINGEN de regels betreffende de rechterlijke bevoegdheid te verenigen in burgerlijke en handelszaken, alsmede tot de formaliteiten te vereenvoudigen met het oog op snelle en eenvoudige erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen van de lidstaten waarvoor deze verordening.
(3) Dit gebied is onderhevig aan de justitiële samenwerking in burgerlijke zaken in de zin van. 65 Verdrag.
(4) Volgens genoemd in artikel. 5 Verdrag beginselen van subsidiariteit en proportionaliteit kunnen de doelstellingen van deze verordening niet voldoende door de lidstaten; kan daarom beter op communautair niveau. Deze verordening is beperkt tot het minimum dat nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken en gaat niet verder dan, Wat nodig is.
(5) Gebaseerd op artikel. 293 Het vierde streepje van het Verdrag hebben de lidstaten, die op 27 September 1968 r. Verdrag van Brussel betreffende de rechterlijke bevoegdheid en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, de tekst, zoals gewijzigd bij de verdragen inzake de toetreding van nieuwe lidstaten tot het Verdrag [4] (hierna “Verdrag van Brussel”). De lidstaten en de EVA-staten van de dag 16 September 1988 r. Verdrag van Lugano betreffende de rechterlijke bevoegdheid en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, dat is een parallelle overeenkomst aan de Brusselse 1968 r. Deze verdragen zijn uitgevoerd voor de herziening; Raad heeft ingestemd met de inhoud van de herziene tekst. De resultaten in die herziening dient te worden gewaarborgd.
(6) Om te garanderen van het vrije verkeer van beslissingen in burgerlijke en handelszaken is een noodzakelijke en passende, de regels betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen worden beheerst door een communautair besluit, dat bindend en rechtstreeks van toepassing.
(7) De werkingssfeer van deze verordening moet betrekking hebben op alle, uitzondering van bepaalde duidelijk gedefinieerde gebieden van het recht, de belangrijkste burgerlijke en handelszaken.
(8) Geschillen waarop deze verordening moet een link met het grondgebied van de deelnemende lidstaten waarvoor deze verordening. Gemeenschappelijke regels betreffende de rechterlijke bevoegdheid moet in principe van toepassing zijn wanneer, wanneer de verweerder zijn woonplaats in een van die lidstaten.
(9) Ten aanzien van verweerders die geen woonplaats in een lidstaat is in het algemeen onderworpen aan de nationale bevoegdheidsregels, kracht op het grondgebied van een Lid-Staat, waarin de rechter, aanhangig, en voor verweerders met woonplaats in een lidstaat, die niet gebonden is door deze verordening, blijven onderworpen aan het Verdrag van Brussel.
(10) Met het oog op het vrije verkeer van rechterlijke beslissingen te waarborgen, moet gegeven beslissingen in een lidstaat waarvoor deze verordening worden erkend en ten uitvoer gelegd in een andere lidstaat gebonden door deze verordening, en dat zelfs indien, wanneer de schuldenaar zijn woonplaats in een derde land.
(11) Bevoegdheidsregels moeten in hoge mate voorspelbaar en dient hoofdzakelijk afhangen van de verweerder, woonplaats en de bevoegdheid moet altijd, met uitzondering van enkele duidelijk omschreven gevallen, waarin het voorwerp van het geschil of de instemming van de partijen een ander te koppelen. Hoofd van de juridische entiteiten moeten autonoom worden bepaald ten aanzien van gemeenschappelijke regels doorzichtiger en jurisdictiegeschillen te voorkomen.
(12) Bevoegdheid is gebaseerd op een connector van verblijf moet worden aangevuld met bevoegdheid op basis van andere schakelaars, die moet worden vrijgegeven omdat de nauwe relatie tussen het gerecht en de vordering of in het belang van een goede rechtsbedeling.
(13) Met betrekking tot verzekeringen, consumenten-en arbeidsovereenkomsten moet de zwakke partij worden beschermd door bevoegdheidsregels die gunstiger zijn dan de algemene regels.
(14) Onder voorbehoud van de exclusieve bevoegdheid van deze verordening moet worden voldaan aan de vrijheid van partijen om een contractuele rechtskeuze, met uitzondering van zaken betreffende de verzekering, consumenten-en arbeidsovereenkomsten,, waardoor slechts een beperkte vrijheid van de partijen in de contractuele rechtskeuze.
(15) In het belang van de harmonische rechtsbedeling moet zoveel worden vermeden, als mogelijk, parallelle procedures, de twee lidstaten niet strijdig zijn met elkaar werden genomen beslissing. Moet een duidelijke en afdoende regeling voor het oplossen van gevallen van aanhangigheid en samenhang in het kader van zijn, alsmede problemen bij de verschillende bepaling van het tijdstip voorkomen, een zaak wordt geacht te zijn in afwachting van. Voor de toepassing van deze verordening moet die datum autonoom worden bepaald.
(16) Het wederzijds vertrouwen in de rechtsbedeling in de Gemeenschap rechtvaardigt gegeven beslissingen in een lidstaat op grond van de wet, zonder speciale behandeling, behalve in het geval van een geschil over de vraag of.
(17) Door deze wederzijdse vertrouwen is een redelijke, de procedure voor het maken van een beslissing in een andere lidstaat verlopen snel en efficiënt. Verklaring van uitvoerbaarheid moet vrijwel automatisch te worden uitgegeven, na een eenvoudige formele controle van de documenten, geen mogelijkheid voor de rechter om het kantoor van een van de belemmeringen voor de handhaving van deze verordening.
(18) Omwille van de rechten van de verdediging, maar hij moet de mogelijkheid hebben om een rechtsmiddel tegen de verklaring van uitvoerbaarheid te maken in de procedure, waarin beide partijen worden gehoord, indien zij van oordeel, dat een van de gronden voor weigering van de tenuitvoerlegging. Beroepsprocedures moeten ook beschikbaar zijn voor de aanvrager, als zijn verzoek om een verklaring van uitvoerbaarheid wordt afgewezen.
(19) Met het oog op de continuïteit tussen het Executieverdrag en deze verordening wordt verleend voor de overgangsbepalingen. Dit geldt ook voor de interpretatie van het Verdrag van Brussel door het Europese Hof van Justitie. Notulen van de 1971 r. [5] blijven van toepassing is op de procedure, op het moment van inwerkingtreding van deze verordening reeds aan de gang.
(20) Het Verenigd Koninkrijk en Ierland hebben schriftelijk meegedeeld op grond van artikel. 3 Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, wensen deel te nemen aan de aanneming en toepassing van deze verordening.
(21) In overeenstemming met artikel. 1 ik 2 Protocol betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, Denemarken neemt niet deel aan de aanneming van deze verordening, dat is dus niet bindend voor Denemarken en is niet in verhouding tot de toepassing ervan.
(22) Omdat de betrekkingen tussen Denemarken en de lidstaten die gebonden zijn door deze verordening, het Verdrag van Brussel, Het Verdrag en Protocol 1971 r. blijft van toepassing tussen Denemarken en de lidstaten waarvoor deze verordening.
(23) Het Verdrag van Brussel blijft ook op het grondgebied van de lidstaten die onder de territoriale reikwijdte en zijn uitgesloten van deze verordening op grond van artikel. 299 Verdrag.
(24) In het belang van de consistentie moet ook worden nagedacht, dat deze regeling heeft geen invloed op de regels inzake de bevoegdheid en erkenning van rechterlijke beslissingen die in specifieke communautaire instrumenten.
(25) Eerbiediging van de internationale verplichtingen van de lidstaten, dient deze verordening niet van invloed op de overeenkomsten door de lidstaten van het Verdrag betreffende specifieke zaken.
(26) Om rekening te houden met verschillen in wetgeving van bepaalde lidstaten de fundamentele beginselen die in deze verordening vastgestelde moet worden versoepeld in de, voor zover nodig is. Het doel van deze verordening, wordt overgenomen van sommige bepalingen van het Protocol bij het Verdrag van Brussel.
(27) Om een harmonische overgang in bepaalde gebieden kunnen, die het protocol bij het Verdrag van Brussel bevat specifieke bepalingen, in deze verordening worden regels vastgesteld voor de overgangsperiode, die rekening houden met de specifieke situatie in bepaalde lidstaten.
(28) Later dan vijf jaar na de inwerkingtreding van deze verordening zal de Commissie een verslag over de toepassing ervan. Indien nodig kan de Commissie voorstellen voor aanpassingen.
(29) De bijlagen I-IV op de nationale bevoegdheidsregels, rechtbanken of andere bevoegde autoriteiten alsmede de rechtsmiddelen van de Commissie zal veranderen op basis van wijzigingen die door de Staat; wijziging van de bijlagen V en VI zullen worden gedaan in overeenstemming met Besluit 1999/468/EG van 28 Juni 1999 r. voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende [6],
DE VOLGENDE VERORDENING:
HOOFDSTUK I
SCOPE
Artikel 1
1. Deze verordening is van toepassing in burgerlijke en handelszaken, ongeacht de rechter. Het doet er niet, met name op fiscale zaken, douane en administratieve.
2. Deze verordening is niet van toepassing op:
een) burgerlijke staat, wettelijke bevoegdheid om op te treden, alsmede de vertegenwoordiging van individuen, de vermogensrechtelijke gevolgen van het huwelijk, wet testamenten en erfenissen;
b) Faillissement, systemen en andere soortgelijke procedure;
c) Sociale zekerheid;
d) arbitrage.
3. In deze verordening wordt onder “Lidstaat” verstaan: alle lidstaten met uitzondering van Denemarken.
HOOFDSTUK II
JURISDICTIE
Sectie 1
Algemene Bepalingen
Artikel 2
1. Onder voorbehoud van de bepalingen van deze verordening, kunnen personen met woonplaats in een lidstaat worden opgeroepen, ongeacht hun nationaliteit, de gerechten van die lidstaat.
2. Personen, die geen onderdaan van een lidstaat, waar zij wonen, toepassing van de bevoegdheidsregels van toepassing zijn op onderdanen van die staat.
Artikel 3
1. Personen met zetel in een lidstaat kan worden opgeroepen voor de gerechten van een andere lidstaat uitsluitend in overeenstemming met paragraaf 2-7 van dit hoofdstuk.
2. In het bijzonder, deze mensen hebben de nationale bevoegdheidsregels van de in bijlage I zijn van toepassing.
Artikel 4
1. Indien de verweerder geen woonplaats heeft in een lidstaat, bevoegdheid van de rechtbanken van elke lidstaat, onder voorbehoud van artikel. 22 ik 23, bepaald door de wetgeving van die Staat.
2. Tegen de verdachte, die zijn woonplaats niet in een Lid-Staat, Elke ingezetene van een Lid-Staat, ongeacht hun nationaliteit, beroep kan worden gedaan in dit land op de bestaande regels van de bevoegdheidsregels die daar, met name, die zijn opgenomen in bijlage I, een nationale.
Sectie 2
Bijzondere bevoegdheid
Artikel 5
Persoon, die zijn woonplaats in een lidstaat, kan worden opgeroepen in een andere lidstaat:
1) een) op het gebied van een contract of vorderingen die voortvloeien uit contract – gerecht van de plaats, waar de toezegging werd gedaan of moest worden uitgevoerd;
b) in de zin van deze bepaling – en tenzij anders is overeengekomen - plaats van dienstverlening is:
– bij verkoop van de goederen – in de lidstaat, waarin deze dingen onder het contract werden afgeleverd of hadden moeten zijn afgeleverd;
– het verlenen van diensten – in de lidstaat, waarin de diensten volgens de overeenkomst verstrekt werden of verstrekt hadden moeten worden;
c) Als het punt. b) niet van toepassing, punt wordt gebruikt. een);
2) ten aanzien van onderhoud - het hof van, waar de tot onderhoud gerechtigde zijn woonplaats of zijn gewone verblijfplaats of - in het geval, als de zaak ondergeschikt is aan vordering betreffende de staat – de rechtbank, die bevoegd is in deze zaak te vermaken volgens zijn eigen wet, tenzij deze bevoegdheid uitsluitend berust op de nationaliteit van een van de partijen;
3) zaken met betrekking tot een criminele daad of een daad of vorderingen die voortvloeien uit een dergelijke handeling – gerecht van de plaats, waar het heeft plaatsgevonden of kan schadelijk evenement;
4) in een civiele vordering tot schadevergoeding of tot teruggave, gevolg van een overtreding – voor een strafrechter, waaraan een akte van beschuldiging, tenzij de rechter volgens de interne wetgeving de burgerlijke vordering kennis kan nemen;
5) ten aanzien van een geschil uit activiteiten van dochterondernemingen, agentschap of andere vestiging – gerecht van de plaats, waarbij de tak, agentschap of andere vestiging;
6) Cases, die optreedt als de grondlegger, “curator” of de begunstigde “vertrouwen” opgericht bij de wet of door een schriftelijke of blijkt uit het schrijven van – de rechterlijke instanties van de lidstaat, het grondgebied waarvan de “vertrouwen” gevestigd;
7) op het gebied van de betaling van de vergoeding betwisten voor de berging, of van een lading of vracht, die worden gevorderd uit hoofde van activiteiten met betrekking tot te redden of te helpen, de rechtbank, het rechtsgebied waarvan de lading of de vracht:
een) beslag is gelegd tot zekerheid van deze betaling; of
b) kan druk, maar is gegeven borgtocht of andere zekerheid,
op voorwaarde dat deze bepaling alleen van toepassing, wanneer wordt gesteld, dat de verweerder heeft geen recht op de lading of de vracht of had zo'n een tijd van berging of hulp.
Artikel 6
Een persoon met woonplaats in een lidstaat, kan ook worden opgeroepen:
1) waar hij een paar mensen – gerecht van de plaats, waarop hij woont, een van de verdachten, op voorwaarde dat de vorderingen een zo nauwe band, dat het dienstig is te nemen van de totale om het probleem te vermijden in een afzonderlijke procedure onverenigbare beslissingen;
2) aan acties op een garantie of garantie of derdenverzet – de rechtbank, waarvoor de oorspronkelijke procedure, tenzij deze slechts is ingesteld met het doel van het verwijderen van hem van de bevoegdheid van het gerecht bevoegd zou zijn;
3) op het gebied van de tegenvordering, die gebaseerd is op de overeenkomst of van dezelfde feiten, waarop de oorspronkelijke vordering was gebaseerd – de rechtbank, waarbij de oorspronkelijke vordering aanhangig is;
4) zaken met betrekking tot een contract of vorderingen die voortvloeien uit contracten en actie kan worden gecombineerd met een actie tegen dezelfde verweerder voor de zakelijke rechten op onroerende – het gerecht van een lidstaat, waar het onroerend goed zich bevindt.
Artikel 7
Indien krachtens deze verordening een gerecht van een lidstaat bevoegd is op het gebied van aansprakelijkheid voortvloeiend uit het gebruik of de werking van een schip, dan ook op het gebied van de beperking van de aansprakelijkheid besluiten dat een rechtbank of een ander gerecht op zijn plaats het recht van die Staat.
Sectie 3
Bevoegdheid in verzekeringszaken
Artikel 8
Onverminderd het bepaalde in artikel. 4 i kunst. 5 Item 5 op het gebied van verzekeringen, wordt de bevoegdheid geregeld door deze afdeling.
Artikel 9
1. Een verzekeraar met zetel in een lidstaat kan worden opgeroepen:
een) de rechterlijke instanties van de lidstaat, waar hij woont;
b) in een andere lidstaat, in een procedure van de verzekeringnemer, verzekerde of de verzekering – gerecht van de plaats, waarin de eiser zijn woonplaats; of
c) als hij is een co, het gerecht van een lidstaat, waarvoor een procedure ingesteld tegen de eerste verzekeraar.
2. Als de verzekeraar geen woonplaats heeft in een lidstaat, maar heeft een tak, agentschap of andere vestiging in de lidstaat, in geschillen die voortvloeien uit hun activiteiten wordt behandeld als, alsof hij op het grondgebied van die lidstaat.
Artikel 10
Ten aanzien van de aansprakelijkheidsverzekering of eigendom de verzekering van de verzekeraar kan worden opgeroepen voor het gerecht van de plaats, waar de schade zich heeft voorgedaan. Hetzelfde principe is van toepassing, als roerende en onroerende goederen vallen onder de verzekeringsovereenkomst, en beide zijn negatief beïnvloed door dezelfde gebeurtenis.
Artikel 11
1. Ten aanzien van de aansprakelijkheid van de verzekering van de verzekeraar kan worden opgeroepen, waarbij de oorspronkelijke vordering is ingesteld tegen de verzekerde slachtoffer, voor zover is toegestaan door de wet van de rechtbank.
2. Artikelen. 8, 9 ik 10 van toepassing op de vorderingen die door de getroffene rechtstreeks tegen de verzekeraar, indien de rechtstreekse vordering mogelijk is.
3. Als de wettelijke bepalingen betreffende deze rechtstreekse vordering van de verzekeringnemer of de verzekerde, dezelfde rechter is bevoegd over deze personen.
Artikel 12
1. Onverminderd het bepaalde in artikel. 11 paragraaf. 3 verzekeraar kan een vordering alleen voor de gerechten van de lidstaat, waar de verweerder zijn woonplaats, ongeacht, of hij is de verzekeringnemer, verzekerde of de begunstigde van de verzekering.
2. Deze afdeling is niet van invloed op het recht om een tegeneis in het gerecht, waarin, is volgens de bepalingen van deze afdeling oorspronkelijke vordering aanhangig.
Artikel 13
De bepalingen van deze afdeling kan slechts worden afgeweken door een overeenkomst,
1) indien de overeenkomst is gesloten na het ontstaan van het geschil; of
2) die aan de verzekeringnemer, verzekerde of begunstigde van verzekering zaak aanhangig te maken bij andere gerechten dan die bedoeld in deze paragraaf; of
3) die wordt gesloten tussen een verzekeringnemer en een verzekeraar, die ten tijde van het contract zijn woonplaats of gewone verblijfplaats in dezelfde lidstaat, aan de bevoegdheid van de gerechten van die staat te rechtvaardigen, zelfs als, waar de schade zich heeft voorgedaan in het buitenland, tenzij een dergelijke overeenkomst niet in strijd met de wetgeving van die Staat; of
4) die wordt gesloten door een verzekeringnemer, die zijn woonplaats niet in een Lid-Staat, met uitzondering van de verplichte verzekering of een verzekering van onroerend goed gelegen in een Lid-Staat; of
5) waar het gaat om verzekeringsovereenkomsten tot dekking van een of meer risico's, opgesomd in artikel. 14.
Artikel 14
De werkingssfeer van de verordening van de kunst. 13 Item 5 Hieronder worden de risico's:
1) schade:
een) zeeschepen, installaties in de kustwateren of in volle zee, of luchtvaartuigen gelegen, uit de risico's het gebruik voor commerciële doeleinden;
b) aan andere goederen dan de bagage van passagiers, waar de goederen zich uitsluitend of gedeeltelijk worden vervoerd door zulke schepen of luchtvaartuigen;
2) enkele vorm van aansprakelijkheid, met uitzondering van de aansprakelijkheid voor lichamelijk letsel van passagiers of schade aan hun bagage:
een) als gevolg van het gebruik of de exploitatie van schepen, materiaal of luchtvaartuig, bedoeld in paragraaf 1 branden. een), tenzij - wat betreft de tweede – recht van de lidstaat, waar het vliegtuig geregistreerd, verbieden overeenkomsten betreffende de rechterlijke bevoegdheid wat betreft de verzekering van deze risico's;
b) voor schade veroorzaakt door de goederen gedurende vervoer als bedoeld in paragraaf 1 branden. b);
3) financiële verliezen in verband met het gebruik of de exploitatie van schepen, materiaal of luchtvaartuig, bedoeld in paragraaf 1 branden. een), in het bijzonder het verlies van vracht of charter;
4) het risico in verband met een van deze bedoeld in de leden 1-3;
5) in afwijking van punten 1-4, alle “grote risico's” zoals gedefinieerd in Richtlijn 73/239/EEG [7], gewijzigd bij Richtlijn 88/357/EEG [8] i 90/618/EWG [9], in de huidige versie van elk.
Sectie 4
Bevoegdheid voor door consumenten gesloten overeenkomsten
Artikel 15
1. Ter zake van de opdracht of de aanspraak op het contract, gesloten door een persoon, consument, naar, die niet kunnen worden beschouwd als een ambacht of beroep van de persoon, wordt de bevoegdheid geregeld onder dit artikel, onverminderd het bepaalde in artikel. 4 oraz kunst. 5 Item 5,
een) een contract voor de verkoop op afbetaling van goederen; of
b) een contract voor een lening op afbetaling of andere leningsovereenkomst, die bedoeld is om de verkoop van goederen te financieren; of
c) In alle andere gevallen, de andere partij bij de overeenkomst van de lidstaat, het grondgebied waarvan de consument woonplaats heeft, een beroepswerkzaamheid uitoefent of bedrijf of dergelijke activiteiten op enigerlei wijze gericht zijn op de staat of op meerdere staten met inbegrip van die lidstaat, en de overeenkomst binnen het toepassingsgebied van deze activiteit.
2. Als het contract met de consument, die zijn woonplaats niet in een Lid-Staat, maar heeft een tak, agentschap of andere vestiging in de lidstaat, het zal worden behandeld in geschillen met betrekking tot hun bedrijf, alsof hij op het grondgebied van die staat.
3. Deze sectie is niet van toepassing op vervoerovereenkomsten, met uitzondering van de reisovereenkomsten in ruil voor het leveren van een gezamenlijke prijs, een combinatie van reis-en verblijfkosten.
Artikel 16
1. Een consument kan een vordering instellen tegen zijn contract, hetzij voor de gerechten van de lidstaat, waarop die partij woonplaats, of aan het hof van, waar de consument woonplaats heeft.
2. De aannemer kan een vordering tegen een consument alleen voor de gerechten van de lidstaat, waar de consument woonplaats heeft.
3. De bepalingen van dit artikel doet geen afbreuk aan het recht om een tegeneis in het gerecht, die, in overeenstemming met deze afdeling, wordt de oorspronkelijke vordering aanhangig.
Artikel 17
De bepalingen van deze afdeling kan slechts worden afgeweken door een overeenkomst,
1. indien de overeenkomst is gesloten na het ontstaan van het geschil; of
2. die de consument de mogelijkheid geven de zaak bij andere gerechten dan de in dit hoofdstuk vermelde; of
3. wordt aangegaan tussen de consument en de aannemer, die ten tijde van het contract zijn woonplaats of gewone verblijfplaats in dezelfde lidstaat, en de overeenkomst die bevoegdheid verleent aan de gerechten van die lidstaat, tenzij een dergelijke overeenkomst niet in strijd met de wetgeving van die Staat.
Sectie 5
Bevoegdheid voor individuele verbintenissen uit arbeidsovereenkomst
Artikel 18
1. Ten aanzien van individuele arbeidsovereenkomst of een vordering van de individuele arbeidsovereenkomst, wordt de bevoegdheid geregeld door deze afdeling, onverminderd het bepaalde in artikel. 4 i kunst. 5 Item 5.
2. Indien de werkgever, van waaruit de werknemer een individuele arbeidsovereenkomst, geen woonplaats in een lidstaat, maar heeft een tak, agentschap of andere vestiging in de lidstaat, Dit zal worden behandeld in geschillen met betrekking tot hun bedrijf, alsof hij op het grondgebied van die lidstaat.
Artikel 19
De werkgever met woonplaats in een lidstaat kan worden opgeroepen:
1) de rechterlijke instanties van de lidstaat, waar hij woont; of
2) in een andere lidstaat
een) gerecht van de plaats, waar de werknemer gewoonlijk laatste of wordt meestal uitgevoerd zijn werk; of
b) indien de werknemer niet gewoonlijk of meestal was het werk in een en hetzelfde land niet bieden - voor het gerecht van de plaats, waarin is of bevond, die betrokken zijn de werknemer.
Artikel 20
1. Een werkgever kan alleen in de rechtbanken van de lidstaat, waarin de werknemer inwoner is.
2. Deze afdeling is niet van invloed op het recht om een tegeneis in het gerecht, die, in overeenstemming met deze afdeling, wordt de oorspronkelijke vordering aanhangig.
Artikel 21
De bepalingen van deze afdeling kan slechts worden afgeweken door een overeenkomst,
1) indien de overeenkomst is gesloten na het ontstaan van het geschil; of
2) dat de werknemer de mogelijkheid geven de zaak bij andere gerechten dan de in dit hoofdstuk vermelde.
Sectie 6
Exclusieve bevoegdheid
Artikel 22
Ongeacht de woonplaats is bij uitsluiting bevoegd:
1) Cases, hun zakelijke rechten op een onroerend goed of huur en verhuur van onroerende goederen – rechtbanken van de lidstaat, waar het goed is gelegen.
Echter, in kwesties met betrekking tot verhuur van onroerende goederen voor tijdelijk particulier gebruik, van ten hoogste zes opeenvolgende maanden, rechtbanken ook bevoegd kennis van een lidstaat, waar de verweerder zijn woonplaats, als de huurder een natuurlijk persoon is, de verhuurder en de huurder of pachter woonplaats in dezelfde lidstaat;
2) Cases, betreft de geldigheid, nietigheid of de ontbinding van de vennootschap of rechtspersoon of de geldigheid van besluiten van hun organen – rechtbanken van de lidstaat, waarin de vennootschap of rechtspersoon is gevestigd. Bij het bepalen, dat de zitting, de rechtbank is van toepassing de regels van internationaal privaatrecht;
3) Cases, bezig met de geldigheid van inschrijvingen in openbare registers – rechtbanken van de lidstaat, waarbij het register wordt gehouden;
4) Cases, bezig met de registratie of de geldigheid van octrooien, Handelsmerk, tekeningen en modellen, en andere soortgelijke rechten moeten worden gedeponeerd of geregistreerd – rechtbanken van de lidstaat, waarvan de deponering of registratie of toepassing of registratie was of een daad van de communautaire wetgeving of internationale overeenkomst zijn, die hebben plaatsgevonden.
Zonder afbreuk te doen aan de bevoegdheid van het Europees Octrooibureau volgens het Verdrag inzake de verlening van Europese octrooien, ondertekend in München op 5 Oktober 1973 r., rechtbanken van elke lidstaat zijn, ongeacht de woonplaats, exclusieve bevoegdheid in alle procedures inzake de verlening of geldigheid van een Europees octrooi verleend voor die Staat;
5) in een procedure, betrokken zijn bij de tenuitvoerlegging van beslissingen – rechtbanken van de lidstaat, waarbij de uitvoering dient plaats te vinden of was.
Sectie 7
Partijen aangewezen bevoegde rechter
Artikel 23
1. Indien de partijen, minste een van die woonplaats heeft in een lidstaat, afgesproken, dat een gerecht of de gerechten van een lidstaat van de onenigheid of geschil is ontstaan die zouden kunnen voortvloeien op te lossen kwam uit een bepaalde rechtsbetrekking, een gerecht of de gerechten van die lidstaat bevoegd. Het gerecht of de gerechten van die staat bij uitsluiting bevoegd, tenzij de partijen anders zijn overeengekomen. Een dergelijke overeenkomst bevoegde rechter wordt:
een) schriftelijk of blijkt uit het schrijven van; of
b) als, die wordt toegelaten door de handelwijzen die tussen de partijen; of
c) in de internationale handel - in de vorm overeenkomt met de gewoonte van de handel, waarin de partijen wist of moest weten, en dat de overeenkomsten van deze soort in een bepaald gebied van de handel algemeen bekend is, en die voortdurend te observeren.
2. Elektronische middelen, die een permanente registratie van de overeenkomst voorziet is gelijk aan het schrijven.
3. Wanneer een dergelijke overeenkomst wordt gesloten door partijen, geen van allen woonplaats op het grondgebied van een Lid-Staat, de rechterlijke instanties van andere lidstaten kan niet uitsluiten, tenzij overeengekomen door de rechtbank of de aangewezen gerechten hun bevoegdheid hebben afgezien.
4. Als aan de voorwaarden schriftelijk tot de benoeming “vertrouwen” geïdentificeerd, ingesteld tegen de oprichter van, “curator” of de begunstigde “vertrouwen” aan het hof of de gerechten van een lidstaat te erkennen, die rechter of die rechter bij uitsluiting bevoegd, als de betrekkingen tussen deze personen of hun rechten of verplichtingen uit hoofde van de “vertrouwen”.
5. Afspraken betreffende de rechterlijke bevoegdheid en de relevante bepalingen in de voorwaarden roeping “vertrouwen” geen kracht van wet, als ze in strijd zijn met de bepalingen van artikel. 13, 17 ik 21 of indien de gerechten, wiens bevoegdheid is uitgeschakeld door de partijen in het contract, is bij uitsluiting bevoegd is op grond van artikel. 22.
Artikel 24
Indien het gerecht van een lidstaat bevoegd is op grond van andere bepalingen van deze verordening, Het verkrijgt jurisdictie, Indien de verweerder voor de rechtbank dat een verschijning komt. Deze regel is niet van toepassing, indien de verweerder is verschenen voor dit doel, de bevoegdheid te betwisten, of indien een ander gerecht bestaat, op grond van artikel. 22 exclusieve bevoegdheid.
Sectie 8
Toetsing van de bevoegdheid en de ontvankelijkheid
Artikel 25
De rechterlijke instantie van een lidstaat neemt nota van het kantoor niet bevoegd, op verzoek hem om zaken die vallen onder artikel te identificeren. 22 aan de exclusieve bevoegdheid van de rechtbanken van een andere lidstaat.
Artikel 26
1. Indien de verweerder, die woonachtig is in een lidstaat, worden opgeroepen in een andere lidstaat heeft en zij niet verschijnt, rechter zich ambtshalve onbevoegd vindt, indien zijn bevoegdheid niet berust op de bepalingen van deze verordening.
2. De rechtbank de procedure opgeschort tot de bepaling, dat de verdachte de gelegenheid gehad om het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig document te ontvangen in voldoende tijd om zijn verdediging voor te bereiden of dat het heeft alle nodige maatregelen om.
3. De bepalingen van paragraaf. 2 vervangen door de bepalingen van artikel. 19 Verordening (WE) geen 1348/2000 van 29 Mei 2000 r. op de betekening van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken in de lidstaten [10], indien het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig stuk moest worden verzonden van de ene lidstaat naar een andere lidstaat op grond van deze verordening.
4. Indien de bepalingen van Verordening (WE) geen 1348/2000 niet van toepassing, kunstruimtes. 15 Het Verdrag van Den Haag van 15 November 1965 r. het buitenland van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke en handelszaken, indien het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig stuk moest worden doorgegeven in overeenstemming met het Verdrag.
Sectie 9
Aanhangigheid – zaken die zich tot elkaar verhouden
Artikel 27
1. Als de gerechten van verschillende lidstaten in afwachting van met betrekking tot dezelfde vordering tussen dezelfde partijen, rechtbank, later aanhangig, ambtshalve zijn uitspraak aanhouden totdat de bevoegdheid van het gerecht, voor het eerst is aangebracht.
2. Wanneer de bevoegdheid van het gerecht, voor het eerst is aangebracht, rechtbank, later aanhangig, verklaart zich onbevoegd in het voordeel van die rechter.
Artikel 28
1. Als de gerechten van verschillende lidstaten vorderingen aanhangig, die blijven met u in verband met, een rechter, later aanhangig, de behandeling schorsen.
2. Als deze acties zijn in eerste aanleg aanhangig, een rechter, later aanhangig, op verzoek van de staat ook onbevoegd verklaard, indien de rechter, voor het eerst is aangebracht, is bevoegd in deze materie, een voeging is toegestaan volgens de wet.
3. Voor de toepassing van dit artikel worden beschouwd, die dingen zijn met u in verband met, als ze zo nauw verbonden, dat het dienstig is te nemen van de totale om het probleem te vermijden in een afzonderlijke procedure onverenigbare beslissingen.
Artikel 29
Indien de zaak onder de exclusieve bevoegdheid van verschillende rechters, rechtbank, later aanhangig, vindt geen bevoegdheden aan het Hof, voor het eerst is aangebracht.
Artikel 30
Voor de toepassing van deze afdeling worden, het beroep is ingesteld voor de rechtbank:
1) op, waarop het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig document wordt bij het gerecht, mits de eiser vervolgens niet heeft nagelaten om actie te ondernemen, waar hij moest nemen om betekening aan de verweerder; of
2) als het geserveerd worden alvorens te worden ingediend bij de rechtbank document - op het moment, de autoriteit die verantwoordelijk is voor de dienst wordt ontvangen, mits de eiser vervolgens niet heeft nagelaten om actie te ondernemen, waartoe hij verplicht was om het stuk bij de rechtbank.
Sectie 10
Voorlopige maatregelen, waaronder beschermende maatregelen
Artikel 31
Het verzoek om voorlopige maatregelen, waaronder beschermende maatregelen, volgens het recht van de lidstaat, kan worden verwezen naar de gerechten van die Staat, zelfs indien, waar de grond van deze verordening, de zaak binnen de bevoegdheid van de rechtbanken van een andere lidstaat.
HOOFDSTUK III
Erkenning en tenuitvoerlegging
Artikel 32
Voor de toepassing van deze verordening “oordeel” : elke beslissing van een gerecht van een lidstaat, ongeacht de, of de zin gedefinieerd als, beslissing, beschikking of rechterlijk dwangbevel, met inbegrip van de bepaling over de begroting van kosten door de griffier van de rechtbank.
Sectie 1
Erkenning
Artikel 33
1. De beslissingen die in een lidstaat worden erkend in andere lidstaten zonder vorm van proces.
2. Indien het geschil is de vraag van erkenning van een beslissing, dan kan elke partij, die berust op de erkenning van een beslissing, in een geschil, bedoelde delen 2 ik 3 dit hoofdstuk, om een bepaling, dat de beslissing erkend moet worden.
3. Indien de erkenning wordt ingeroepen in een geschil bij een gerecht van een lidstaat, een oplossing van dit geschil is afhankelijk van de erkenning, rechter kan bepalen dat.
Artikel 34
De uitspraak moet niet worden beschouwd als, als:
1) erkenning kennelijk strijdig is met de openbare orde in de lidstaat, waarin de erkenning wordt ingeroepen;
2) verweerder, die niet bij verstek gegeven, niet gediend met het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig stuk tijdig en op een manier waardoor hij zijn verdediging voor te bereiden, tenzij de verweerder tegen de beslissing, hoewel hij de gelegenheid gehad om;
3) de beslissing onverenigbaar is met een beslissing die tussen dezelfde partijen in de lidstaat, waarin de erkenning wordt ingeroepen;
4) de beslissing onverenigbaar is met een beslissing die vroeger in een andere lidstaat of in een derde land tussen dezelfde vordering tussen dezelfde partijen, op voorwaarde dat de beslissing voldoet aan de voorwaarden voor erkenning in de lidstaat voldoet aan, waarin de erkenning wordt ingeroepen.
Artikel 35
1. De uitspraak moet niet te worden beschouwd als, als het in strijd is met het bepaalde in artikel 3, 4 ik 6 Hoofdstuk II of in het geval bedoeld in artikel. 72.
2. Onderzoek van de gronden voor bevoegdheid bedoeld in paragraaf. 1 rechter of een andere bevoegde autoriteit van de staat, waarin de erkenning wordt ingeroepen, is gebonden aan de vaststelling van de feiten, waarop de rechterlijke instantie van een lidstaat van herkomst zijn bevoegdheid heeft.
3. Onder voorbehoud van de bepalingen van paragraaf. 1, bevoegdheid van het gerecht van een lidstaat van herkomst niet worden beoordeeld. Bevoegdheid regels behoren niet tot de openbare orde in de zin van. 34 Item 1.
Artikel 36
Een buitenlandse rechterlijke beslissing kan op geen enkele manier de inhoud ervan.
Artikel 37
1. De rechterlijke instantie van een lidstaat, waarvoor de erkenning wordt ingeroepen van een beslissing die in een andere lidstaat, de behandeling schorsen, indien de beslissing is ingediend een gewoon rechtsmiddel.
2. De rechterlijke instantie van een lidstaat, waarvoor de erkenning wordt ingeroepen van een beslissing in Ierland of het Verenigd Koninkrijk, de behandeling schorsen, indien de tenuitvoerlegging is geschorst in de lidstaat van herkomst op grond van een beroep.
Sectie 2
Oefenen
Artikel 38
1. De beslissingen die in een lidstaat en die staat ten uitvoer worden gelegd in een andere lidstaat, afdwingbaar als is verklaard over de toepassing van een.
2. Echter, in het Verenigd Koninkrijk worden deze beslissingen ten uitvoer worden gelegd in Engeland en Wales, in Schotland of in Noord-Ierland, indien de aanvraag is geregistreerd voor de handhaving in dat deel van het Verenigd Koninkrijk.
Artikel 39
1. De aanvraag wordt ingediend bij de rechtbank of de bevoegde autoriteit, vermeld in de lijst in bijlage II.
2. De relatieve bevoegdheid wordt bepaald op grond van de woonplaats van de schuldenaar of naar de plaats, wanneer de uitvoering worden uitgevoerd.
Artikel 40
1. De procedure voor het maken van de toepassing, het recht van de lidstaat van tenuitvoerlegging.
2. De verzoeker moet een adres voor de dienst in de rechtbank, waarbij een verzoek. Indien de wetgeving van de lidstaat van tenuitvoerlegging voorziet niet in voor de inrichting van een dergelijk adres, de aanvrager aantoont een procesgemachtigde.
3. De aanvraag gaat vergezeld van de documenten bedoeld in artikel. 53.
Artikel 41
Na de formaliteiten van artikel. 53 onmiddellijk gevolgd door een verklaring van uitvoerbaarheid, zonder toetsing uit hoofde van de artikelen. 34 ik 35. De schuldenaar in dit stadium van de procedure is niet om niet gehoord.
Artikel 42
1. De beslissing over het verzoek om een verklaring van uitvoerbaarheid wordt onmiddellijk ter kennis gebracht in de vorm voorgeschreven door de wetgeving van de lidstaat van tenuitvoerlegging.
2. De verklaring van uitvoerbaarheid en, als je nog niet hebt gedaan, beslissing wordt betekend aan de schuldenaar.
Artikel 43
1. Elke partij kan beroep gaan tegen de beslissing op het verzoek tot tenuitvoerlegging.
2. Het beroep op de rechtbank aangegeven in de lijst in bijlage III.
3. De hogere voorziening is opgenomen in overeenstemming met de regels van de procedure, waarin beide partijen worden gehoord.
4. Als de schuldenaar niet verschijnt voor de rechtbank een beroep van de aanvrager, kunst. 26 paragraaf. 2-4 Is ook gebruikt, wanneer de schuldenaar geen woonplaats heeft op het grondgebied van een Lid-Staat.
5. Een rechtsmiddel tegen de verklaring van uitvoerbaarheid moet worden ingesteld binnen een maand na de betekening. Als de schuldenaar woonplaats heeft in een andere lidstaat dan die, waarin de verklaring van uitvoerbaarheid, de tijd voor het instellen van het rechtsmiddel twee maanden en loopt vanaf de datum van de dienst, de schuldenaar persoonlijk of in zijn appartement. Verlenging van deze periode vanwege de afstand.
Artikel 44
Het rechtsmiddel gegeven beslissing kan alleen worden ingediend door het beroep overeenkomstig bijlage IV.
Artikel 45
1. De rechterlijke instantie waarbij een beroep op grond van artikel. 43 Albo kunst. 44 verklaring van uitvoerbaarheid kan weigeren of intrekken slechts een van de gronden die in rt.. 34 ik 35. De rechtbank onmiddellijk.
2. Een buitenlandse rechterlijke beslissing kan op geen enkele manier de inhoud ervan.
Artikel 46
1. De rechterlijke instantie waarbij een beroep op grond van artikel. 43 Albo kunst. 44 kan, op verzoek van de schuldenaar, Indien de lidstaat van herkomst is ingesteld tegen een gewoon rechtsmiddel, of indien de termijn voor een dergelijk beroep nog niet is verstreken; In het laatste geval kan de rechter een termijn, binnen welke het rechtsmiddel moet worden ingesteld.
2. Indien de beslissing in Ierland of het Verenigd Koninkrijk, wordt elk rechtsmiddel dat in de lidstaat van herkomst kan worden beschouwd als een gewoon rechtsmiddel in de zin van paragraaf. 1.
3. De rechtbank kan ook de tenuitvoerlegging afhankelijk maken, bepaald door hen, veiligheid.
Artikel 47
1. Als de beslissing erkend moet worden in overeenstemming met deze verordening, geen belemmeringen voor het gebruik door de aanvrager overeenkomstig de wetgeving van de lidstaat van tenuitvoerlegging van voorlopige maatregelen, waaronder beschermende maatregelen, zonder een verklaring van uitvoerbaarheid, bedoeld in artikel. 41.
2. De verklaring van uitvoerbaarheid is het gebruik van dergelijke maatregelen.
3. Gedurende de tijd voor een beroep krachtens artikel. 43 paragraaf. 5 en het moment van de diagnose, kan een beroep niet te worden uitgevoerd van de handhaving, behalve beschermende maatregelen.
Artikel 48
1. Indien een buitenlands vonnis op verschillende claims in de rechtszaak en de tenuitvoerlegging niet kan worden gegeven aan alle vorderingen, rechter of een bevoegde autoriteit geeft aan een of meer van.
2. De verzoeker kan vorderen dat de verklaring van uitvoerbaarheid een gedeelte van de beslissing.
Artikel 49
Een vreemde gegeven beslissingen die een veroordeling tot betaling dwangsom zijn in de lidstaat van tenuitvoerlegging alleen, indien het bedrag van sanctie niet definitief is vastgesteld door de rechterlijke instanties van de lidstaat van herkomst.
Artikel 50
De aanvrager, die de lidstaat van herkomst in aanmerking kwam voor gehele of gedeeltelijke kosteloze rechtsbijstand of vrijstelling van kosten en uitgaven, te gebruiken in een procedure in deze afdeling met de meest geschikte behandeling in rechtsbijstand of vrijstelling van kosten en uitgaven, voorzien door de wetgeving van de lidstaat van tenuitvoerlegging.
Artikel 51
Op deze pagina, die in een lidstaat de tenuitvoerlegging van een beslissing die in een andere lidstaat, Je kunt niet als gevolg van deze, dat is een vreemdeling of dat het in een lidstaat van tenuitvoerlegging van verblijf verblijven of, opleggen van de verplichting om de borg te storten van de kosten van het proces of, ongeacht hun naam.
Artikel 52
In een procedure voor de tenuitvoerlegging in een lidstaat van tenuitvoerlegging, kan niets in rekening brengen, recht of heffing berekend door de waarde van het geschil.
Sectie 3
Gemeenschappelijke bepalingen
Artikel 53
1. Pagina, die berust op de erkenning of de tenuitvoerlegging, verstrekt een afschrift van de beslissing dat voldoet aan de voorwaarden nodig zijn om vast te stellen de authenticiteit.
2. Onverminderd het bepaalde in artikel. 55 pagina, het aanvragen van een verklaring van uitvoerbaarheid, het certificaat produceren ook in overeenstemming met artikel. 54.
Artikel 54
Het gerecht of de bevoegde autoriteit van de staat, waar de beslissing werd, problemen, op verzoek, certificaat, met behulp van het formulier in bijlage V bij deze verordening.
Artikel 55
1. Als het certificaat overeenkomstig artikel. 54 niet gepresenteerd, rechter of de bevoegde autoriteit een tijd voor de productie of gelijkwaardige documenten aanvaarden of vrij te stellen van de verplichting om een attest, Als nadere toelichting niet nodig geacht.
2. Als de rechter of een andere bevoegde instantie, een vertaling van de documenten. De vertaling wordt gewaarmerkt door een persoon om dit te doen in een van de lidstaten.
Artikel 56
Documenten, als bedoeld in artikel. 53 i W Art. 55 paragraaf. 2 en de toelatingsprocedure, indien deze is verleend, vereisen geen legalisatie of soortgelijke formaliteit.
HOOFDSTUK IV
Authentieke akten en gerechtelijke schikkingen
Artikel 57
1. Officiële documenten opgesteld en uitvoerbaar in een lidstaat zal worden gedekt door de verklaring van uitvoerbaarheid in een andere lidstaat, op verzoek, in een procedure op grond van artikel. 38 en daaropvolgende. De rechterlijke instantie waarbij een beroep op grond van artikel. 43 Albo kunst. 44 verklaring van uitvoerbaarheid kan weigeren of intrekken alleen, Indien de uitvoering van de akte kennelijk strijdig is met de openbare orde van de tenuitvoerlegging door de lidstaten.
2. Authentieke instrumenten in de zin van paragraaf. 1 ook worden beschouwd als die met bestuurlijke autoriteiten of gewaarmerkt door deze autoriteit of overeenkomst met betrekking tot onderhoudsverplichtingen.
3. De geproduceerde instrument moet voldoen aan de voorwaarden nodig voor haar echtheid in de lidstaat, die is opgesteld.
4. Het bepaalde in artikel 3 Hoofdstuk III van toepassing. De bevoegde autoriteit van de Staat, waar een authentieke akte is verleden, problemen, op verzoek, certificaat, met behulp van het formulier in bijlage VI bij deze verordening.
Artikel 58
Een schikking voor de rechter tijdens de procedure en uitvoerbaar in de lidstaat, , waarin wordt gesteld, zal worden uitgevoerd in een lidstaat van tenuitvoerlegging onder dezelfde voorwaarden als authentieke akten. Het gerecht of de bevoegde autoriteit van de staat, waar een gerechtelijke schikking is gesloten, problemen, op verzoek, certificaat, met behulp van het formulier in bijlage V bij deze verordening.
HOOFDSTUK V
ALGEMENE BEPALINGEN
Artikel 59
1. Om te bepalen, of een partij woonplaats heeft in een lidstaat, welks gerechten de zaak berecht, rechter van toepassing zijn wet.
2. Indien een partij geen woonplaats heeft in een lidstaat, welks gerechten de zaak berecht, om te bepalen, de vraag of de partij haar woonplaats in een andere lidstaat, van toepassing het recht van die Staat.
Artikel 60
1. Voor de toepassing van deze verordening, bedrijven en rechtspersonen die gevestigd zijn in de plaats, waarin:
een) hun statutaire zetel; of
b) centrale administratie; of
c) hoofdvestiging.
2. In het Verenigd Koninkrijk en Ierland “maatschappelijke zetel” betekent dat de zetel of, als dat niet overal bestaat - plaats van oprichting (plaats van oprichting) of, indien deze bestaat nergens - een plaats, volgens de wetgeving van die de vorming heeft plaatsgevonden (aanname).
3. Om te bepalen, of “vertrouwen” is gevestigd in een lidstaat, welks gerechten de zaak berecht, de rechtbank is van toepassing de regels van internationaal privaatrecht.
Artikel 61
Zonder afbreuk te doen aan gunstiger bepalingen van de nationale wetgevingen, die woonplaats hebben op het grondgebied van een Lid-Staat, die worden vervolgd als gevolg van een onbedoelde misdrijf voor de strafrechter van een andere lidstaat, waarvan zij geen onderdaan zijn, kan worden vertegenwoordigd door personen, zelfs als ze niet in persoon. Echter, kan de rechtbank de persoonlijke verschijning bevelen; in geval van niet heeft plaatsgevonden, een oordeel over de vorderingen van de rechtsverhouding in het burgerlijk recht, uitgegeven zonder de mogelijkheid van zijn verdediging, hoeft niet te worden erkend of ten uitvoer gelegd in een andere lidstaat.
Artikel 62
In Zweden wordt in kort geding betalningsföreläggande (deurwaardersexploot procedure) de hulp (incident) concept “rechtbank” Omvat tevens de Zweedse kronofogdemyndighet (nationaal bureau voor).
Artikel 63
1. Een persoon die in Luxemburg woonplaats heeft verweerder voor een gerecht van een andere lidstaat op grond van artikel. 5 Item 1 kan zich beroepen op de bevoegdheid van dit gerecht, Als de bestemming voor de levering van de goederen of diensten in Luxemburg.
2. Indien, in overeenstemming met paragraaf. 1 bestemming voor de levering van de goederen of diensten in Luxemburg, Een bevoegdheidsovereenkomst alleen, het is aanvaard, schriftelijk of op schrift is gesteld in de zin van artikel. 23 paragraaf. 1 branden. een).
3. Dit artikel is niet van toepassing op overeenkomsten voor het verlenen van financiële diensten.
4. Dit artikel geldt voor een periode van zes jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening.
Artikel 64
1. In geschillen tussen de kapitein en de bemanning van een schip dat geregistreerd in Griekenland of in Portugal voor de beloning of andere arbeidsvoorwaarden van de rechterlijke instanties van een Lid-Staat onderzoekt de, de vraag of de diplomatieke of consulaire ambtenaar die verantwoordelijk is voor het schip in kennis is gesteld van het geschil. Het kan optreden, nadat de officier in kennis is gesteld.
2. Dit artikel geldt voor een periode van zes jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening.
Artikel 65
1. De bevoegdheid als bedoeld in artikel. 6 Item 2 i kunst. 11 aan acties op een waarborg of garantie of een andere derde partij procedure kan niet worden gerealiseerd in Duitsland, ani w Austrii. Eenieder die woonplaats heeft in een andere lidstaat kan worden opgeroepen in de rechtbank:
een) in Duitsland - in overeenstemming met artikel. 68 en 72-74 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering) de aankondigingen;
b) in Oostenrijk - in overeenstemming met artikel. 21 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering) voor notities.
2. Rechterlijke beslissingen van andere lidstaten op grond van artikel. 6 paragraaf. 2 i kunst. 11 worden erkend en ten uitvoer in Duitsland en Oostenrijk overeenkomstig hoofdstuk III. Effecten van, de beslissingen welke in deze staten hebben onder paragraaf. 1 tegen derden, zal ook worden erkend in andere lidstaten.
ROZDZIAŁ VI
OVERGANG
Artikel 66
1. De bepalingen van deze verordening is alleen van toepassing in rechte optreden en officiële documenten, die zijn gebracht of die worden ingediend na de inwerkingtreding ervan.
2. Als het beroep wordt ingesteld in de lidstaat van oorsprong vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening, beslissingen die na die datum zijn gegeven evenwel erkend en ten uitvoer in overeenstemming met hoofdstuk III:
een) als de actie werd ingesteld in de lidstaat van herkomst na de, het Verdrag van Brussel of het Verdrag van Lugano in werking is getreden, zowel in de lidstaat van herkomst, en in de lidstaat, waarbij de vordering werd ingesteld;
b) In alle andere gevallen, indien de rechter bevoegd was krachtens de bepalingen van, die consistent zijn met de bepalingen van hoofdstuk II van de rechtsmacht of het contract, die van kracht was op het moment van indiening van een actie tussen de lidstaat van herkomst en de lidstaat, waarbij de vordering werd ingesteld.
ROZDZIAŁ VII
VERBAND MET ANDERE INSTRUMENTEN
Artikel 67
Deze verordening doet geen afbreuk aan de toepassing van de, inzake de bevoegdheid en de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in specifieke aangelegenheden die zijn opgenomen in de communautaire wetgeving of de wetgeving van de lidstaten, harmonisatie uit hoofde van deze handelingen.
Artikel 68
1. Deze verordening vervangt in de betrekkingen tussen de lidstaten van het Verdrag van Brussel, behalve wat betreft het grondgebied van de lidstaten, die vallen binnen de territoriale werkingssfeer van dat verdrag en die, op grond van artikel. 299 Verdrag worden uitgesloten van het toepassingsgebied van deze verordening.
2. Voor zover deze verordening zijn de betrekkingen tussen de lidstaten van de bepalingen van het Verdrag van Brussel vervangt, verwijzingen naar het Verdrag gelden als verwijzingen naar deze verordening.
Artikel 69
Behoudens de artikelen. 66 paragraaf. 2 oraz kunst. 70 Deze verordening vervangt de betrekkingen tussen de lidstaten, de volgende verdragen en overeenkomsten:
– Overeenkomst tussen België en Frankrijk betreffende de rechterlijke bevoegdheid, Erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, van scheidsrechterlijke uitspraken en van authentieke, ondertekend te Parijs op 8 Juli 1899 r.,
– Overeenkomst tussen België en Nederland betreffende de rechterlijke bevoegdheid, Faillissement, en op de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, van scheidsrechterlijke uitspraken en van authentieke, ondertekend te Brussel op 28 markeren 1925 r.,
– Verdrag tussen Frankrijk en Italië betreffende de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Rome op 3 Juni 1930 r.,
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en de Franse Republiek betreffende de wederzijdse tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, en Protocol, ondertekend te Parijs op 18 Januari 1934 r.,
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en het Koninkrijk België betreffende de wederzijdse tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, en Protocol, ondertekend te Brussel op 2 Mei 1934 r.,
– Verdrag tussen Duitsland en Italië betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Rome op 9 markeren 1936 r.,
– Overeenkomst tussen België en Oostenrijk betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en authentieke akten betreffende onderhoudsverplichtingen, ondertekend te Wenen op 25 Oktober 1957 r.,
– Verdrag tussen Duitsland en België betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en scheidsrechterlijke uitspraken en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Bonn op 30 Juni 1958 r.,
– Verdrag tussen Nederland en Italië betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Rome op 17 April 1959 r.,
– Verdrag tussen Duitsland en Oostenrijk betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, schikkingen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Wenen op 6 Juni 1959 r.,
– Overeenkomst tussen België en Oostenrijk betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, scheidsrechterlijke uitspraken en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Wenen op 16 Juni 1959 r.,
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en de Bondsrepubliek Duitsland betreffende de wederzijdse erkenning van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Bonn op 14 Juli 1960 r.;
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en Oostenrijk betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Wenen op 14 Juli 1961 r., met de wijziging van Protocol nr., ondertekend te Londen op 6 markeren 1970 r.;
– Verdrag tussen Griekenland en Duitsland betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, schikkingen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend in Athene op 4 November 1961 r.
– Overeenkomst tussen België en Italië betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en andere executoriale titels in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Rome op 6 April 1962 r.;
– Verdrag tussen Nederland en Duitsland betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en andere executoriale titels in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Den Haag op 30 Augustus 1962 r.;
– Verdrag tussen Nederland en Oostenrijk inzake de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Den Haag op 6 Februari 1963 r.;
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en de Republiek Italië betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Rome op 7 Februari 1964 r., met de wijziging van Protocol nr., ondertekend te Rome op 14 Juli 1970 r.;
– Overeenkomst tussen Frankrijk en Oostenrijk betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Wenen op 15 Juli 1966 r.;
– Verdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en het Koninkrijk der Nederland die voorziet in de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke zaken, ondertekend te Den Haag op 17 November 1967 r.;
– Verdrag tussen Spanje en Frankrijk betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en scheidsrechterlijke uitspraken in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Parijs op 28 Mei 1969 r.,
– Overeenkomst tussen Luxemburg en Oostenrijk inzake de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend in Luxemburg op 29 Juli 1971 r.,
– Verdrag tussen Italië en Oostenrijk betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, Gerechtelijke schikkingen en authentieke, ondertekend te Rome op 16 November 1971 r.,
– Verdrag tussen Spanje en Italië betreffende de rechtsbijstand en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, ondertekend in Madrid op 22 Mei 1973 r.,
– Overeenkomst tussen Finland, IJsland, Noorwegen, Zweden en Denemarken betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke, ondertekend te Kopenhagen op 11 Oktober 1977 r.,
– Overeenkomst tussen Oostenrijk en Zweden betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke zaken, ondertekend in Stockholm op 16 September 1982 r.,
– Verdrag tussen Spanje en de Bondsrepubliek Duitsland betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen en schikkingen en authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Bonn op 14 November 1983 r.,
– Overeenkomst tussen Oostenrijk en Spanje betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, schikkingen en uitvoerbare authentieke akten in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Wenen op 17 Februari 1984 r.,
– Overeenkomst tussen Finland en Oostenrijk betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke zaken, ondertekend te Wenen op 17 November 1986 r.,
– Overeenkomst tussen België, Nederland en Luxemburg betreffende de rechterlijke bevoegdheid, Faillissement, Erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, van scheidsrechterlijke uitspraken en van authentieke, ondertekend te Brussel op 24 November 1961 r., in de, als kracht,
Artikel 70
1. Verdragen en overeenkomsten als bedoeld in artikel. 69 blijven van kracht ten aanzien van aangelegenheden, niet van toepassing is in deze verordening.
2. Zij blijven van kracht ten aanzien van gegeven beslissingen en authentieke akten die zijn opgesteld of vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening.
Artikel 71
1. Deze verordening doet geen afbreuk aan de verdragen, waarbij de lidstaten partij zijn en die, voor bijzondere onderwerpen, de rechterlijke bevoegdheid, erkenning of de tenuitvoerlegging van beslissingen.
2. Om een uniforme interpretatie te garanderen, paragraaf. 1 worden toegepast als volgt:
een) Deze verordening sluit niet uit, dat de rechter van een lidstaat, die partij is overeenkomst over een bijzonder onderwerp, kennis neemt van de Conventie, en is ook de, indien de verweerder zijn woonplaats in een lidstaat, dat is geen partij bij dit verdrag. In ieder geval is de rechtbank tot toepassing van artikel. 26 deze verordening;
b) gegeven beslissing in een lidstaat door een rechtbank, die zijn bevoegdheid heeft over het verdrag over een bijzonder onderwerp, worden erkend en ten uitvoer in andere lidstaten in overeenstemming met deze verordening.
Indien een lidstaat van herkomst en de lidstaten zijn partij bij het verdrag over een bijzonder onderwerp, dat regelt de voorwaarden voor de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen, deze voorwaarden zijn van toepassing. In ieder geval kan worden gebruikt in deze verordening voor de procedure voor erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen.
Artikel 72
Deze verordening laat onverlet de overeenkomsten, volgens hetwelk de lidstaten vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening kredieten zijn vastgelegd overeenkomstig artikel. 59 Verdrag van Brussel, om niet te erkennen beslissingen van gerechten van de Staat die partij is bij dat verdrag, tegen de gevestigde gedaagden of gewone verblijfplaats in een derde land, Indien in de gevallen bedoeld in artikel. 4 genoemd verdrag kunnen slechts worden afgegeven op basis van de bevoegdheid als bedoeld in artikel. 3 paragraaf. 2 genoemd verdrag.
ROZDZIAŁ VIII
SLOTBEPALINGEN
Artikel 73
De Commissie legt het Europees Parlement, Raad en het Economisch en Sociaal Comite uiterlijk vijf jaar na de inwerkingtreding van dit verslag over de toepassing. Indien nodig kan de Commissie bij dit verslag voorstellen tot aanpassingen van deze verordening.
Artikel 74
1. De lidstaten stellen de Commissie, op basis waarvan veranderd lijsten in bijlage I-IV. Commissie past de verschillende bijlagen.
2. Updates en technische aanpassingen van de formulieren in de bijlagen V en VI zal worden uitgevoerd in overeenstemming met de raadplegingsprocedure als bedoeld in artikel. 75 paragraaf. 2.
Artikel 75
1. De Commissie zal worden bijgestaan door.
2. Wanneer wordt verwezen naar deze paragraaf, zijn de artikelen. 3 ik 7 Besluit 1999/468/EG van.
3. Het comite stelt zijn reglement van orde.
Artikel 76
Deze verordening treedt in werking op 1 markeren 2002 r.
Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en rechtstreeks toepasselijk in de lidstaten, overeenkomstig het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
Gedaan te Brussel, op 22 December 2000 r.
Voor de Raad
C. Pierret
Voorzitter
[1] Dz.U. C 376 van 28.12.1999, st. 1.
[2] Advies uitgebracht op 21 September 2000 r. (gepubliceerd in het Publicatieblad).
[3] Dz.U. C 117 van 26.4.2000, st. 6.
[4] Dz.U. De 299 van 31.12.1972, st. 32.Dz.U. De 304 van 30.10.1978, st. 1.Dz.U. De 388 van 31.12.1982, st. 1.Dz.U. De 285 van 3.10.1989, st. 1.Dz.U. C 15 van 15.1.1997, st. 1.Zie de geconsolideerde tekst in PB. C 27 van 26.1.1998, st. 1.
[5] Dz.U. De 204 van 2.8.1975, st. 28.Dz.U. De 304 van 30.10.1978, st. 1.Dz.U. De 388 van 31.12.1982, st. 1.Dz.U. De 285 van 3.10.1989, st. 1.Dz.U. C 15 van 15.1.1997, st. 1.Zie de geconsolideerde tekst in PB. C 27 van 26.1.1998, st. 28.
[6] Dz.U. De 184 van 17.7.1999, st. 23.
[7] Dz.U. De 228 van 16.8.1973, st. 3. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad (Dz.U. De 181 van 20.7.2000, st. 65).
[8] Dz.U. De 172 van 4.7.1988, st. 1. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2000/26/EG.
[9] Dz.U. De 330 van 29.11.1990, st. 44.
[10] Dz.U. De 160 van 30.6.2000, st. 37.
————————————————–
BIJLAGE I
De bevoegdheidsregels van de artikelen. 3 paragraaf. 2 i kunst. 4 paragraaf. 2
Regels van de bevoegdheid als bedoeld in artikel. 3 paragraaf. 2 i kunst. 4 paragraaf. 2 De volgende regels:
– in België: kunst. 15 Burgerlijk Wetboek (Code civil/Burgerlijk Wetboek) oraz kunst. 638 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Code judiciaire/Gerechtelijk Wetboek);
– Duitsland: kunst. 23 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering);
– in Griekenland: kunst. 40 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Polar wetboek van rechtsvordering);
– Frankrijk: kunst. 14 ik 15 Burgerlijk Wetboek (Code civil);
– in Ierland: bepalingen inzake de bevoegdheid op grond van service in te schakelen aan de verweerder van het stuk dat het geding die tijdelijk in Ierland;
– Italië: kunst. 3 ik 4 Wet 218 van 31 Mei 1995 r.;
– in Luxemburg: kunst. 14 ik 15 Burgerlijk Wetboek (Code civil);
– In Nederland: kunst. 126 paragraaf. 3 i kunst. 127 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering);
– in Oostenrijk: kunst. 99 Hof Bevoegdheid wet (Jurisdiktionsnorm);
– in Portugal: kunst. 65 en 65 bis van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering) oraz kunst. 11 Labor Code (Werken wetboek);
– in Finland: sectie 10 sectie 1 paragraaf. 1 De tweede zin, derde en vierde Wetboek van Rechtsvordering (het Wetboek van Burgerlijke / Wetboek van Rechtsvordering);
– in Zweden: sectie 10 kunst. 3 paragraaf. 1 de eerste zin van het Wetboek van Rechtsvordering (Wetboek van Rechtsvordering);
– in het Verenigd Koninkrijk: regels voor de bevoegdheden op grond van:
een) betekend aan de verweerder van het stuk dat het geding die tijdelijk in het Verenigd Koninkrijk;
b) het bestaan van onroerend goed verweerder in het Verenigd Koninkrijk; of
c) beslag door de eiser gelegd op goederen in het Verenigd Koninkrijk.
————————————————–
BIJLAGE II
Verzoeken op grond van artikel. 39 worden voorgelegd aan de volgende rechterlijke instanties of andere bevoegde autoriteiten:
– in België -
of
,”
of
,”
– in Duitsland - de voorzitter van de Kamer
,
– in Griekenland -
,
– in Spanje -
,
– in Frankrijk - de voorzitter van de rechtbank
,
– in Ierland - “High Court”,
– in Italië -
,
– Luxemburg - de voorzitter van de rechtbank
,
– ,in Nederland - de voorzitter van de rechtbank
,
– in Oostenrijk -
,
– in Portugal -
,
– in Finland -
,
– in Zweden -
,
– in het Verenigd Koninkrijk:
een) w Anglii in het toerisme - “High Court of Justice” of, in het geval van een beslissing, “Magistraten’ Rechtbank” door “Minister van Buitenlandse Zaken”
b) in Schotland - “Court of Session” of, in het geval van een beslissing, “Sheriff Court” door “Minister van Buitenlandse Zaken”;
c) in Noord-Ierland - “High Court of Justice” of, in het geval van een beslissing, “Magistrates Court” door “Minister van Buitenlandse Zaken”
d) in Gibraltar “Supreme Court of Gibraltar” of, in het geval van een beslissing, doen “Magistrates Court” door “Procureur-generaal van Gibraltar.”
————————————————–
BIJLAGE III
De gerechtelijke procedure op grond van artikel. 43 paragraaf. 2 worden voorgelegd aan de volgende gerechten van de lidstaten:
– in België:
een) voor het rechtsmiddel van de verweerder “rechtbank” of “rechtbank van eerste aanleg”, of “District Court”,
b) voor het beroep van de aanvrager - “Hof van beroep” of “hof van beroep”,
– in de Bondsrepubliek Duitsland - “Hof van Beroep”,
– in Griekenland - “Hof van Beroep”,
– in Spanje - “Provinciaal Hof”,
– in Frankrijk - “hof van beroep”,
– in Ierland - “High Court”,
– in Italië - “Corte d'appello”,
– in Luxemburg - “Superior Court of Justice” als een beroep in burgerlijke zaken,
– In Nederland:
een) voor de verweerder - “arrondissementsrechtbank”,
b) voor de aanvrager - “gerechtshof”,
– in Oostenrijk - “Rechtbank”,
– in Portugal - “Hof van Beroep”,
– in Finland - “Hof van Beroep / Hof van Beroep”,
– in Zweden - “Svea Hof van Beroep”,
– in het Verenigd Koninkrijk:
een) w Anglii in het toerisme - “High Court of Justice” of, in het geval van een beslissing, “Magistrates Court”;
b) in Schotland - “Court of Session” of, in het geval van een beslissing, “Sheriff Court”;
c) in Noord-Ierland - “High Court of Justice” of, in het geval van een beslissing, “Magistrates Court”;
d) in Gibraltar - “Supreme Court of Gibraltar” of, in het geval van een beslissing, “Magistrates Court”
————————————————–
BIJLAGE IV
In overeenstemming met artikel. 44 kan worden ingesteld volgende oplossingen:
– in België, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Italië, Luksemburgu i w Niderlandach - skarga te laten doorgaan,
– Duitsland - “Hoger beroep”,
– in Ierland - beroep over een rechtsvraag bij “Hoge Raad”;
– in Oostenrijk - “Revisionsrekurs”,
– in Portugal - een beroep op punten van de wet,
– in Finland - een beroep op de “Hoge Raad / De laatste nam de”,
– in Zweden - een beroep op de “De Hoge Raad”,
– in het Verenigd Koninkrijk - alleen een beroep op punten van de wet.
————————————————–
BIJLAGE V
Certificaat in overeenstemming met artikel. 54 ik 58 Verordening betreffende rechterlijke beslissingen en gerechtelijke schikkingen
(Pools, Pools, Pools, Pools, ... )
1. Lidstaat van oorsprong
2. De rechter of een andere bevoegde instantie, heeft dit certificaat
2.1 Naam
2.2 Adres
2.3 Tel. / Fax / e-mail
3. Rechtbank, die geleverd de beslissing / die waarvoor de schikking [1]
3.1 De rechtbank
3.2 Van het Hof
4. De beslissing / gerechtelijke schikking [2]
4.1 Gegevens
4.2 Referentienummer van het dossier
4.3 Partijen bij de beslissing / gerechtelijke schikking [3]
4.3.1 Naam(-een) eiser(-dat)
4.3.2 Naam(-een) verweerder(-s)
4.3.3 Ook de naam(-een) ander(-s) de(-)
4.4 Datum van betekening van het stuk dat het geding, als de beslissing is gegeven in de procedure, waar de verweerder niet in verstek
4.5 Tekst van de beslissing / gerechtelijke schikking [4] Gekoppeld aan dit certificaat
5. Naam van de partijen, zijn verleend rechtsbijstand
De beslissing / gerechtelijke schikking [5] haalbaar(-een) Lidstaat van oorsprong (kunst. 38 ik 58 Regeling) tegen:
Naam:
Gedaan te ... , gegevens ...
Handtekening en / of stempel op zaken ...
[1] Schrappen wat niet past.
[2] Schrappen wat niet past.
[3] Schrappen wat niet past.
[4] Schrappen wat niet past.
[5] Schrappen wat niet past.
————————————————–
BIJLAGE VI
Certificaat in overeenstemming met artikel. 57 paragraaf. 4 Verordening inzake officiële documenten
(Pools, Pools, Pools, Pools, ...)
1. Lidstaat van oorsprong
2. De bevoegde autoriteit, heeft dit certificaat
2.1 Naam
2.2 Adres
2.3 Tel. / Fax / e-mail
3. De bevoegde autoriteit, dat het heeft afgegeven de authentieke
3.1 Orgel, die hebben deelgenomen aan het opstellen van het instrument (eventueel)
3.1.1 Naam en hoedanigheid van de autoriteit
3.1.2 Hoofd lichaam
3.2 Orgel, die geregistreerd zijn een officieel document (eventueel)
3.2.1 Aard van de autoriteit
3.2.2 Hoofd lichaam
4. De authentieke
4.1 Aanwijzing van het document
4.2 Gegevens
4.2.1 voorbereiding van het document
4.2.2 Indien verschillende: registratiedocument
4.3 Referentienummer van het dossier
4.4 Partijen bij de akte
4.4.1 Naam van de schuldeiser
4.4.2 De naam van de schuldenaar
5. Tekst van de uitvoerbare verplichtingen verbonden aan dit certificaat
De authentieke akte is uitvoerbaar in de lidstaat van herkomst tegen de schuldenaar (kunst. 57 paragraaf. 1 Regeling)
Gedaan te ..., gegevens ...
Handtekening en / of stempel op zaken ...
