Relacja z konferencji naukowej „Prawo przewozowe w transporcie lądowym krajowym i międzynarodowym”

Zgodnie z zapowiedzią zaczynam od zaległości z zeszłego roku. W dniu 13.06.2014 r. w Warszawie na Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie odbyła się konferencja naukowa „Prawo przewozowe w transporcie lądowym krajowym i międzynarodowym”. Jest wreszcie okazja, żeby podzielić się ze swoimi spostrzeżeniami z konferencji.

Prawo przewozowe w nauce prawa stanowi dość niewielką niszę, a naukowy charakter konferencji sprawiał, że raczej nie można było oczekiwać uczestnictwa znacznej liczby przedstawicieli branży transportowej, którzy zwykle licznie stawiają się na konferencjach transportowych organizowanych m.in. przez TSL Biznes i Transport Manager. Stąd nie ukrywam, że zastanawiałem się, jaka będzie frekwencja na konferencji. Moje obawy okazały się nieuzasadnione, gdyż sala wykładowa była dość mocno wypełniona i jak widać nie byli to studenci miejscowej uczelni.

Program konferencji był dość rozbudowany i obejmował dziewięć prelekcji oraz dyskusję na temat perspektyw polskiego prawa przewozowego. Wśród tematów prezentacji można było zaobserwować wyraźny podział na z jednej strony zagadnienia prawa transportowego publicznego obejmujące przede wszystkim przepisy administracyjne odnoszące się do zasad, na jakich może być prowadzona działalność transportowa oraz z drugiej strony zagadnienia prawa prywatnego dotyczące relacji umownych pomiędzy stronami umów zawieranych w branży transportowej.

Z perspektywy można stwierdzić, że ilość wykładów jak na planowany czas trwania konferencji była zbyt duża. Z tego względu nie było możliwości dłuższego przedyskutowania twierdzeń podejmowanych przez poszczególnych prelegentów – zwłaszcza wobec wielu ciekawych pytań zadawanych z Sali – a sama konferencja zakończyła się dość mocno po czasie. Przyznaję jednocześnie, że sam się do tego w pewnym stopniu przyczyniłem o 10 minut przedłużając czas mojej prelekcji (niestety to nie był pierwszy raz J ).

Jeśli chodzi o same prelekcje, to zagadnienia prywatnoprawne, na które się nastawiałem po zapoznaniu się z programem, spełniły wszystkie moje oczekiwania. Świetne były wystąpienia przedstawicieli „szkoły szczecińskiej” prawa przewozowego dr Doroty Ambrożuk, dr. Daniela Dąbrowskiego i dr. Krzysztofa Wesołowskiego autorów najnowszego komentarza do prawa przewozowego (recenzja będzie w swoim czasie J).

Dr Ambrożuk bardzo syntetycznie przedstawiła rozwój „pełzającej rewolucji” w dziedzinie prawa przewozowego w zakresie przewozu osób, w którym stopniowo coraz większą rolę odgrywają przepisy Unii Europejskiej, zwłaszcza wobec mocno rozszerzającej wykładni tych przepisów dokonywanej przez Trybunał Sprawiedliwości UE. Z kolei dr Dąbrowski omówił bardzo istotne zagadnienie prawa właściwego dla umowy przewozu multimodalnego, które dość często pojawia się w międzynarodowej literaturze i orzecznictwie, a w Polsce jak do tej pory poza publikacją samego dr. Dąbrowskiego nie doczekało się specjalnego zainteresowania. Ta prezentacja wywołała zresztą szereg pytań z sali po zakończeniu pierwszego panelu konferencji.

Dr Wesołowski natomiast wystąpił ze znakomitym wykładem o możliwości stosowania przepisów o czynach niedozwolonych do odpowiedzialności przewoźnika za szkodę transportową. Zagadnienie to przez długi czas leżało na uboczu zainteresowania polskiej najnowszej doktryny i dopiero w zeszłorocznej publikacji dr. Szanciło można znaleźć wnikliwą analizę tego tematu. Teza dr. Wesołowskiego dopuszczająca możliwość korzystania z przepisów o czynach niedozwolonych do odpowiedzialności przewoźnika z pewnością warta jest odnotowania, choć osobiście raczej nie podzielam tego stanowiska (tak jak wspominałem, na polemikę niestety nie starczyło czasu J ).

Ciekawa była również prelekcja o przedawnieniu dr. Tomasza Szanciło autora popularnego komentarza do prawa przewozowego i monografii prawnoporównawczej o odpowiedzialności przewoźnika drogowego, bez którego inicjatywy konferencja w ogóle zapewne nie miałaby miejsca. Dr Szanciło zwracał uwagę na trudne do zaakceptowania regulacje prawa przewozowego w zakresie przedawnienia, które w niektórych przypadkach kłócą się ze zdrowym rozsądkiem.

Niestety okazało się, że wbrew zapowiedziom poszczególne prezentacje nie zostaną wydane w formie publikacji pokonferencyjnej. Jeśli jednak którakolwiek gdzieś się pojawi, dam o tym znać.

Mam zarazem nadzieję, że ta pierwsza od lat konferencja stanie się impulsem do kolejnych spotkań, zwłaszcza że coraz większe grono specjalistów zajmuje się tym tematem, więc jest szansa na coraz ciekawsze dyskusje i liczniejsze doświadczenia, którymi uczestniczy mogą się wymieniać.

Konkurencyjną relację ze zdjęciami można znaleźć na stronie internetowej uczelni.